verhaal van alida,

 

Alida was mijn beste vriendin, we waren altijd samen en konden geen dag zonder elkaar. We woonden in dezelfde wijk in Suriname en speelden vaak op het erf. Ik weet nog een keer moesten we naar de winkel om iets te kopen, maar op de terug weg werd het al donker en we moesten in een bocht lopen aan een sloot, en aan de andere kant van die sloot waren er heel veel bomen en we hadden elke keer het gevoel dat er iemand naar ons keek en dat gevoel werd steeds sterker. ik weet nog dat we elkaar aankeken en keihard begonnen te rennen haha. nu kan ik erom lachen, maar toen niet.

We waren echt heel bang, want we wisten niet wat of wat het was. Ik mis deze tijden echt heel erg, gewoon dat we nog jong waren en met modder speelde of pagwa samen speelden en iedereen met kleursel nat gingen maken, of onder de regenpijp staan om via daar nat te worden haha. oh wat mis ik dat zo erg, wat mis ik jouw. Er gingen dagen voorbij en ik zag je niet, ik hoorde helemaal niks van jouw of je mams en ik snapte er niks van. Ik bleef mijn moeder vragen waar je was, en als ik met je kon spelen, maar dat kon niet, omdat jij er niet meer was. Jouw mama belde die van mij op een dag met het vervelende bericht dat jij er niet meer was, althans niet meer in ons midden. Op een ochtend bracht je mams je naar school en je hoefde alleen over te steken als het groen was, en je was er al. toen het groen was stak jij over, maar dronken man reed door rood en nam je zo een paar meter mee. Dit heb jij niet overleefd en ik zal het hem nooit vergeven.

Mijn beste vriendin was weg, de moeder haar kind was er niet meer, maar de hemel had wel een engel erbij. Ik weet nog dat ik niet naar de begrafenis mocht gaan, omdat ik heel stout was. ik kon alleen maar huilen en me mama was bang dat ik het niet aan zou kunnen, maar ze beloofde me dat ik na de begrafenis naar je rust plek mocht gaan en dat hebben we ook gedaan. Die dag heb ik jouw beloofd dat ik je nooit zou vergeven en je altijd in mijn hart zou dragen en dat doe ik ook. Ook beloofde ik dat als ik een meisje zou krijgen ik haar naar jouw zou vernoemen. Helaas heb ik geen dochter gekregen om naar jouw te vernoemen, maar ik ben wel gezegend met 2 prachtige zonen.

Mijn oudste zoon genaamd Elciano weet vanaf het begin van jouw en de belofte die ik niet na kon komen, en hij zei op een dag tegen mij, dat als hij een dochter zou krijgen, hij haar naar zijn tante Alida zou vernoemen, dat deed mij zo goed te horen en ik weet dat hij dat zal doen. Ik mis jouw zo erg lieve Alida, je was meer dat alleen een beste vriendin. Jij was mijn zus en nu ben je mijn beschermengel. Ik betrap mezelf vaak dat ik nog aan je denk en dat ik zeg dat als jij nog zou leven, mijn leven er heel anders uit zou zien. Vaak heb ik je nodig en dan moet ik gewoon huilen omdat ik je mis, maar dan krijg ik de kracht vanuit een onbekende plek en ik weet gewoon dat jij het bent en dat altijd bij me zal zijn, en dan word ik weer rustig.

Een paar jaar geleden belde ik een lijn van een helderziende en zij begon ineens over jouw en ik schrok daar heel erg van. Ze vertelde dat je niet rustig was en niet gelukkig en ik snapte dat niet. Ik probeerde je mams te bereiken, maar kreeg der niet te pakken, toen heb ik jouw aangesproken en gezegd wat ik wou en als je me me kon helpen. Een paar dagen erna had ik een bericht van je mams en oh wat was ik gelukkig.

Ze vertelde me ook dat je een broertje en zusje hebt en dat zij mij graag willen ontmoeten. Ik ben namelijk de beste vriendin van hun zus. Ook heb ik het met je mams gehad over het graf en als alles goed was. Ik vertelde haar ook over die vrouw die helderziend was en wat ze mij vertelde. Ik denk dat alles was, omdat ik weer in contact moest komen met je mams en dat zal ik ook altijd doen. Ik weet nog toen ik een x in Suriname was, ik haar tegen kwam bij de tandarts en ze schrok om mij te zien, want het was jaren geleden dat we elkaar voor het laatst zagen. Vorig jaar heb ik je mams een foto gestuurd met een tattoo dat ik heb gezet, het was een tattoo van jouw naam Alida, met vleugels. Je mams vond het prachtig en werd er emotioneel van. Ze zegt dat jij bij me bent en dat denk ik ook. Ik weet nog niet hoe ik met het verlies om moet gaan, ook al is het zo lang geleden, ik mis je gewoon heel erg, en ik zal je altijd in me hart dragen. Till we meet again

 

 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.