In het begin leek alles goed, maar na enkele maanden hoorde ik op de gang een ruzie en een knal. op dat moment wat ik in de slaapkamer met Sheila V en Marciano V. Sheila leerde me turnen. Zij waren de kinderen van Coen C. Op de gang lag mijn moeder in een plas bloed, en ik begon meteen te huilen. Ik liep naar Coen toe, om hem te slaan, want NIEMAND komt aan mijn mama. Op dat moment tilde hij zijn hand op om mij te slaan, maar Marciano V kwam voor me staan en zei niemand kom aan mijn zusje. Die dag zal ik nooit vergeten, want hij is voor mij opgekomen en heeft mij beschermd tegen zijn eigen vader.

Ik zal Marciano altijd dankbaar blijven en sheila ook, want ze hebben me altijd als hun eigen beschouwd en dat waardeer ik enorm. Wij zijn van de flat waar we woonde verhuisd naar een tussenwoning in Stedenwijk midden aan de Alkmaargracht, nou daar begon de ellende pas echt. Ik weet nog dat Coen op de bank lag en ik een x langs liep en hij mij vagina aantikte, ik zei meteen dat hij van mij af moest blijven, sterker nog mijn mams stond in de keuken en ik zei het haar ook meteen waar hij bij was, maar me mams zei alleen dat hij me niet moest vervelen, en met rust moest laten. Mijn moeder kreeg geregeld klappen van Coen, en ze kon wel terug vechten, maar kon niks beginnen tegen hem, want hij was te sterk voor haar. Hij heeft haar zelf een keer van de trap gegooid waar ik bij was. ik vond haar bewusteloos onderaan de trap met bloed.

Ook heeft hij mij van de trap geduwd, maar ik had alleen schrammen eraan overgehouden gelukkig. Deze periode was heel zwaar voor mij, en ik liep continu weg. Mijn broer woonde toen ook al in Almere, maar was niet veel thuis en woonde er amper. Ik heb mijn mams uit mijn raam zien springen omdat ze weer klappen kreeg en hulp wou halen. Coen had alle deuren op slot gedaan, zodat ze niet weg kon, vandaar dat ze via mijn raam was gesprongen om de politie te bellen. Wij zijn die dag ook bij een vriendin van haar gaan slapen, maar me mams ging elke keer terug naar deze vent, en ik snapte dat echt niet. Ook kwam hij geregeld in mijn kamer als iedereen sliep om bij te betasten enzo. ik schuilde op een gegeven moment boven mijn klerenkast in een opzet kast, puur omdat ik niet wou dat hij aan mij zat.

Ik zocht allerlei aandacht op school van mijn docenten, omdat ik niet meer zo wou leven. Op een gegeven moment was mijn mams hem zat, en gingen we naar een blijf van mijn lijfhuis in wonen. ik was blij, want niemand sloeg me mams en kwam aan mij. we waren veilig. Ik weet nog dat ik op kamp moest en toen ik terug kwam zag ik mijn mams staan, en ik huilde, en wou niet naar der toe, want mama had een fles alcohol vast dat Coen altijd dronk, dus ik wist dat ze terug was bij hem. Ik rende naar Meester Wil, en zei dat ze terug was bij hem en ik niet mee wou, maar ik moest mee.

Toen we daar aankwamen zei me mams dat ik normaal moest doen en moest groeten, want ze wist hoe ik kon zijn. Ik kwam via de achterdeur binnen en zei HOI. Als reactie kreeg ik hoi wie, hoi hond, dus ik zei okay, Hoi hond. De sfeer was toen meteen bepaald, want ik deed te bijdehand. Kort erna liep ik weer weg, omdat alles door bleef gaan. Ik ging toen bij een vriendin van mij schuilen Jessica. ik bleef daar soms dagen, en niemand wist dat. Als zij op school was en haar moeder thuis was, sloot ik me op in haar kast of onder haar bed. daar bleef ik tot dat ze thuis kwam.

Mijn broer kwam mij daar een keer zoeken, maar ik rende snel een trap omhoog, en schuilde daar tot hij weg was, want ik wou niet terug. Op een gegeven moment heb ik hulp gezocht bij het RIAGG in stedenwijk midden. Ik liep naar binnen en deed gewoon mijn verhaal. Kort erna werd ik uit huis geplaatst en ging ik van pleeggezin naar pleegezin, maar niemand kon me aan, omdat ik teveel had meegemaakt, daarnaast was ik het Surinaamse cultuur gewend en geen andere. Mijn moeder haar nicht Milder heeft mij toen in huis genomen en weg uit die omgeving, want ze kon dit niet aanzien.

Zij heeft mij meegenomen naar Assen, om bij haar en haar 2 dochters te wonen. Zij was mijn redding. Toen mijn moeder haar papieren kreeg en die van mij om in Nederland te mogen blijven is zij gevlucht naar America. Zij is daar een jaar gebleven en is nooit meer terug gegaan naar Coen.

Zij heeft haar leven ergens anders opgebouwd. Het was heel moeilijk voor mij om mijn moeder niet te zien, of om te begrijpen waarom ze bij hem bleef en ik kon haar ook moeilijk vergeven, maar me mams deed toen wat ze kon voor mij en ik heb een hele sterke band met haar en mijn tante die mij heeft opgevangen.