Mijn moeder is de vrouw die mij op de wereld heeft gezet, en met wie ik lief en leed heb gedeeld. Ik heb in mijn jongere jaren mijn moeder veel kwalijk genomen, omdat ik het gevoel had dat zij niet voor mij koos, maar voor een man. Vaak vroeg ik mij af, waarom zij bij zo een man bleef, of elke keer terug keerde naar hem. Ik wou dat ze voor mij en haar zelf koos, ipv voor zo iemand. Ik wenste dat zij genoeg van zichzelf hield om in te zien dat zij hem niet nodig had, want ze had mij en en mijn broer. Toen onze verblijfsvergunnng binnen was, is mijn mams dan ook vertrokken bij hem en is ze gevlucht naar mijn familie in Amerika. Ik was zo boos en had zoveel pijn, want ik had mijn mams nodig en ik kon maar niet bergijpen waarom ze niet eerder met mij bij hem weg was gegaan, ik kon niet begrijpen, waarom ze naar Amerika moest gaan. Pas jaren later begreep ik mijn moeder haar beweeg redenen. Ze gunde ons een beter leven hier in Nederland, en dat ten koste van alles. Heel lang heb ik een wrok gekoesterd naar mijn mams, en heb ik dingen gezegd dat gewoon respectloos waren. Ik heb er geen spijt van, wat zo voelde ik mij op dat moment ook. Na heel veel therapie en geworstel met mezelf heb ik het mijn mams vergeven, want het is en blijft wel mijn moeder, en ik hou ontzettend veel van haar. Het verleden kan niet terug gedraaid worden, en ik moest kijken naar de toekomst, naar mijn toekomst en hoe ik mijn leven wou hebben en hoe ik het niet wou. Het was tijd om verder te gaan en te gaan werken aan de band tussen mij en mijn mams. Het is niet heel gemakkelijk geweest en telkens als ik over iets van het verleden sprak, wou mijn mams het niet horen, omdat ze het idee dan had, dat ik haar een schuldgevoel wou geven. Dit was absoluut niet het geval, ik probeerde dingen te begrijpen en een plek te geven. Ik merkte dat het ook haar pijn deed en zij zich schuldig voelde hoe alles is gegaan. Het laatste wat ik wil is dat mijn mams pijn heeft, dus moest ik het na jaren te proberen het los laten om erover te willen praten met mijn moeder. Ik heb er nu vrede mee, en heb een super goeie band met mijn moeder. Ze heeft me ook zeker laten zien en voelen dat ik wel degelijk belangrijk ben voor haar en daarvoor ben ik der echt dankbaar. Ik ben dankbaar voor al haar liefde, kracht, doorzettingsvermogen en vertrouwen dat ze in mij heeft.

Love you allways mama